برای کاشتن بذر حتما که نباید کشاورز بود!
می‌توان در هر قالبی که هستی بمانی
و
بذر بپاشی.
می‌توانی معلم باشی و بذر دانش بپاشی.
پزشک باشی و سلامتی بنشانی.
مادر باشی و محبت به‌بار بیاوری.
پاکبان باشی و پاکی ثمرت باشد.
و.
می‌توانی در قالب عاشق
بذری از عشق در دلی بکاری.
حالیا
به سان دانش که برای فراگیرشدن نیاز به بودن معلمی دارد
مانند سلامتی که دست به دامن طبیب و طبابت است
و مثل محبت که نمود عالیش "مادر" و "مادرانگی" است
و همانا برای ایجاد و دوام پاکی و بی‌آلایشی وجود پاکبان حتمی است
بذر عشقی که در دلی کاشته شده
به وجود عاشق نیاز دارد
تا
تاب بیاورد تاریکی خاک را قبل از شکفتنش
آری
برای رشد.
عاشق؛
در قبال دلی که شیفته‌اش کرده مسئول است.
●●●
پ‌ن:
حال ثمره عاشقی
از منظر هر صاحب‌دلی تفاوت دارد
فروغ‌امان
درباره این سایت